Alınmaca Yok / No Hard Feelings

Vakti zamanında İran’dan Almanya’ya göç etmiş bir ailenin zırıl çocuğu Parvin; ailesine ve çevresindekilere açık, tarzından taviz vermeyen, doğup büyüdüğü ufak şehirdeki gey barların ve partilerin müdavimi genç bir lubunya. Alman beyaz orta sınıf gençler gibi hedonistik bir hayat süren fakat buluştuğu beyaz gey erkekler tarafından fetişize edilip ırkçılığa maruz bırakılan Parvin’e ‘öteki’ olduğu zaman zaman hatırlatılıyor. Geçici olarak çalışmak zorunda kaldığı bir ‘mülteci merkezi’nde iltica başvurularının sonuçlarını bekleyen İranlı Amon ve ablası Banafshe ile tanışması, bir yandan kendi ayrıcalıklarını diğer yandan da kökenlerini keşfetmeye itelendiği bir yolculuğun ateşini fitilliyor. Yönetmen Faraz Shariat’in, babasının Faraz çocukken çektiği video kayıtlarıyla başlayan filmde yönetmenin kendi hayatından öğeler ve Almanya’da yaşayan İran kökenli bir lubunya olarak kendi deneyimleri neredeyse otobiyografik düzeyde yer tutuyor. (Faraz’ın annesi ve babası filmde Parvin’in ebeveynleri rolünde)

Almanya’nın göçmen politikalarının tüm dünyada yankılar uyandırdığı, dış polikaların sınırlara duvarlar çektirttiği ve sağ partilerin yükselişte olduğu bir dönemde No Hard Feelings üç kişi arasındaki kardeşlik, dostluk ve aşk ilişkileri üzerinden göçmenliğin bedende yer bulduğu, evin mekansızlaştığı, geleceğin belirsizliğine umutla bakan bir hikaye anlatıyor. S.Ö.